Rozważania prowadzi ks. Konrad Hasior.
Stanisław Piołun-Noyszewski, powieściopisarz, nowelista i krytyk literacki żyjący na przełomie XIX i XX w., wnikając w istotę życia i twórczości Sienkiewicza, określił go człowiekiem na Chrystusową miarę: „Zaprawdę – na Chrystusową miarę był to człowiek”.
Lech Ludorowski pisze, że Quo vadis to „epopeja chrześcijańska, którą mistrz polskiej prozy poruszył wyobraźnię świata (…), przyczynił się do zwrócenia ludzi w kierunku idealnym. Ale także obudził sumienie religijne człowieka przełomu wieków. W czasach zobojętnienia religijnego, niewiary, relatywizmu moralnego, wzmożonej laicyzacji, ateizacji i życia «bez dogmatu», gdy Boga pisało się przez małe „b”, obudził w duszach ludzkich tęsknotę do Stwórcy”. To dzieło o trudnym dążeniu człowieka do Stwórcy, o poszukiwaniu Boga w dramacie życia i o odnajdowaniu Go w labiryncie istnienia. Tak jak odnalazł Go jeden z głównych bohaterów powieści – Marek Winicjusz, w którym proces wiary dokonuje się powoli, ale konsekwentnie przez wewnętrzne rozterki i cierpienie, oraz przez podatność na te wrażenia, jakie budzą w nim siła i cnota chrześcijańska.
